Universitair Psychiatrisch Centrum KU Leuven - Kortenberg

jean V.

Mon père de 92 ans y a été transféré en relative bonne santé physique , il a suffit de 3 semaines pour le conduire a la mort, par manque de soins adaptés a son état de démence, transformé en zombie par des médicaments puissants ne laissant plus aucune place a sa personnalité , a sa liberté de pensée et d'être. Souvent attaché a son siège, avant 10h inconscient car assomé par les médicaments. Dénutrition et déshydratation ont conduit a sa mort prématurée. Si vous avez un parent en démence, évitez cete endroit, c'est un mouroir. En fait fuyez cet endroit.
J'ai mis une étoile pour pouvoir enregistrer ce commentaire.

Annick L.

Je suis choquée que UPC autorise des employés a utiliser les places pour handicapés sur leur parking! TOUS les jours les 2 mêmes employés sont garés alors qu'ils n'ont pas de carte d'handicape! Donc moi avec handicap ( chaise roulante/maladie musculaire) je dois me garer au milieu du parking et je vois la conductrice en très bonne forme fumer sa cigarette devant sa voiture sur la place handicapé. Elle n'a même pas honte de regarder les personnes moins valides passer devant elle. C'est juste une honte! J'ai d'abord réclame a l'accueil où on m'a dit "ah oui ces 2 voitures ils peuvent car ils travaillent ici"! J'ai communiquer plus haut le probleme mais ces personnes sont toujours garées sur ces places! C'est une image HONTEUSE que fait passer UPC, c'est un manque de respect envers les personnes PMR. Après presque 2 semaines de réclamation les personnes y sont encore et toujours ....

Valide werknemers van UPC die iedere dag gebruiken maken van de gehandicaptenplaatsen op de parking ( dus GEEN kaart!)
Eens schande, ik mindermobiel, spierziekte in een rolstoel moet midden van de parking gaan staan dit is NIET OK, een ECHTE schande in mijn ogen!
Die mensen moeten maar verder gaan parkeren

Josiane D.

univers carceral dont on sait quand on y rentre mais jamais quand on en sort j'y ai fait de nombreux séjours le plus long de presque 3ans j'y ait bcp souffert ce qui m'a permis de tenir ce sont svt les fautres patients on y trouve tout les ingrédients pour se distraire salle de ciné soirées dansantes terrains de tennis de foot de basket salle omnisport piscine excurssions diverses.Si je dois remercier quelqu'un c'est mon infirmière référente elle a vraiment essayé de m'aider à m'en sortir 19 ans plus tard je traine tjs dans la zone de la psychiatre...ce qui me permet de vivre...mon psychiatre...le centre de jour que je fréquente le soutien de mes soeurs et bien sur avant tout mes quatres enfants sans qui ma vie n'aurait plus de sens.

zari A. W.

Onwaarschijnlijke onbekwame mensen die hier werken! Verschrikkelijke ervaring en zou het aan niemand aanraden. Ben er slechter uitgekomen dan toen ik binnen kwam

H

I am do sad and ashamed that my previous experience has been taken away. It hurts. It was awfull.

So I won't go over that agsin.
I just gave the facts and it was not aporoved by the clinic.

Of course I sm a real perfon! I am still a patient currently at your hospitsl!.....
I can deliver the bills of a yone queries!

I feel that trancparency is needed and that everyone shpuld know the truth!
But by taking real life cususseses away, no one knows what happens there.

I do have to say that always 3 weeks crisis stay isn't long enough for me but my family and St Agnes and St Lodewijk have made a plan and hopefully it will help me.

I am greatfull for their help and patience aswell and they have been kind! Caring

But I still find it difficult to change the 1 star at this moment of time because of what they did.
Grattitude!

Perhaps 1 xsy I might change the rating. But the pain of keeping things still has struck me like lightning!

Bart T.

Ik ben hier slachtoffer geworden van een zwaar foutieve inschatting.
Eind 2018 kwam ik hier geheel toevallig terecht door mijn toenmalige psychologe Astrid Geboes, die mij hier verdere therapiesessies aanbood. Met de organisatie zelf had ik toen niks te maken.
Ik ben buitengegaan met een traumatische ervaring en een totaal gebrek aan vertrouwen in de geestelijke gezondheidszorg na wat er begin 2019 en in de periode nadien achter mijn rug allemaal gebeurd blijkt te zijn.
A.G. stak mij na een lastige sessie een mes in de rug. Er werd gedurende een week achter mijn rug met verschillende mensen "overlegd" over mijn "casus". Dit zonder mijn medeweten, zonder mij te betrekken, ondanks dat ik die week aanhoudend via e-mail vroeg aan de psychologe wat er gaande was (ik ging daar al 2 jaar...)
De inschatting ging, ontdekte ik later in het dossier, op een week tijd van "gevaar?" naar "gevaar" en dat zonder enige inbreng van mijn kant. Er was niks aan de hand, maar er werd blijkbaar zelfs een "noodtoestand" ingeroepen...
Ik kreeg een doorverwijzing, die ik weigerde. Ik vroeg via mail wat er aan de hand was maar kreeg geen reactie (al die mails blijken zonder mijn medeweten in het dossier gekopieerd).
Als gevolg daarvan ben ik niet langer welkom op campus Kortenberg, ook al heb ik daar niks verkeerds gedaan (het zogezegde "gevaar" is daar zelfs nog 2 keer zonder problemen geweest!)
Het begrip "voorafgaande toestemming" kennen ze hier niet. Ze respecteren, als het er echt op aankomt, je patiëntenrechten dan ook niet of nauwelijks, ook al beweren ze in je gezicht en in hun e-mails van wel.
Ik heb achteraf gesprekken gevoerd met de diensthoofden van zowel de afdeling volwassenenpsychologie als de afdeling volwassenenpsychiatrie en zij vertellen onwaarheden over hun toegang tot mijn dossier. Wat die mensen daarin gezien hebben kom ik nooit maar dan ook nooit nog te weten...
In het dossier staan zaken als "mag gegevens doorgeven aan anderen die betrokken zijn, heeft hier een patiëntendossier". Bij mij was echter niemand anders betrokken...
Medisch secretariaat van de hoofdarts ontkende telefonisch dat zoiets mogelijk is, maar toch gebeurt het dus. Anderen hebben in mijn dossier gezeten en onderling over mij gesproken, zelfs nog nadat ik daar al weg was (hoofdarts en diensthoofd volwassenenpsychologie). Dat is ronduit akelig! Ik heb NOOIT toestemming gegeven!
En gebeurden nadien ook heel wat fouten in de mailcommunicatie met de hoofdarts en bij het opvragen van het dossier en de toegangslogs.
Bovenstaande is een korte introductie. Maar ik kan blijven doorgaan. Het is werkelijk te veel om op te noemen... De fouten bleven zich opstapelen en ook recent kwam er nog wat boven water.
Het gekste van al: op een bepaald moment vertelde een diensthoofd openlijk aan mij dat er ooit overwogen geweest is een fotootje van mij bij de security te leggen... Bij zo'n organisatie zou ik mij nog welkom moeten voelen...
Ze "luisteren" als ze er geld mee kunnen verdienen. En dat wordt dan beschouwd als "therapie", terwijl ik gewoonweg antwoorden wil op wat er allemaal gebeurd is destijds. Ze zijn niet volledig open.
Gedurende twee jaar heb ik getracht op constructieve manier de dialoog aan te gaan met hoofdarts en diensthoofden. Getracht om met fatsoen en voorál redelijkheid deze situatie uit te klaren en op te lossen.
Er zijn een aantal gesprekken geweest, wat op zich correct is, maar er werd dan eigenlijk niet geluisterd naar mijn verhaal.
Wil je bij deze organisatie toch "hulp" zoeken, dan raad ik aan met een duidelijk contract te werken en twee keer na te denken voor je je identiteitskaart daar insteekt aan de balie. Zodat op voorhand alles duidelijk vastligt wat wel kan en wat niet kan. En informeer grondig naar je patiëntenrechten. Vraag ook zeker expliciet om zaken die je zelf aanhaalt in het dossier op te nemen!
Omdat er hier vandaag geen enkele constructieve mogelijkheid meer lijkt te zijn heb ik beslist dit verhaal naar buiten te brengen. Ik vertel dit verhaal hier om mensen te informeren en om te vermijden dat niemand dit ooit nog moet meemaken.

Isabelle H.

Negatieve ervaring met UPC mind body unit Leuven. Er vindt een intakegesprek plaats met een psychiater in opleiding. De echte psychiater krijg je niet te zien, enkel op factuur. Onze dochter werd zieker (zowel mentaal als fysiek) naar huis gestuurd omdat ze volgens het team niet "wil" herstellen van haar eetstoornis. Handvaten worden niet aangereikt, mails blijven onbeantwoord. Jammer dat ook de mentale zorg om centen draait en niet op het herstel van de zieke.

Fanny C.

Een rechtstreeks familielid werd vanuit Bonheiden naar het UPC overgebracht. Alle vooruitgang die in Bonheiden geboekt werd, ging hier teniet. De aanbevelingen van de psychiater in Bonheiden werden niet opgevolgd door het team van UPC. De vragen/verzoeken van betrokkene en familie werden nauwelijks beantwoord, noch ingewilligd. Uiteindelijk werd patiënte doorverwezen naar dagtherapie in een ander centrum, terwijl betrokkene nog meermaals per dag paniekaanvallen had. Na 2 dagen dagtherapie was er al sprake van een acute decompensatie. Het bureaucratisch systeem van het UPC staat de vooruitgang van de patiënt in de weg. Niet aan te raden.